EHBO-vereniging Spijkenisse redt levens: ‘Er is geen tweede kans, alleen eerste hulp'

Voorzitter Fred Kuijper en instructeur Ingeborg van Marle benadrukken dat alle bestuursleden en instructeurs hun werk volledig vrijwillig doen. ‘Voor ons is dit maatschappelijke betrokkenheid. Alles wat een EHBO’er kan doen voordat de ambulance arriveert, kan letterlijk levens redden’, vertelt Ingeborg. De inkomsten van de vereniging komen uitsluitend uit cursistenbijdragen, donaties en hulpverlening bij evenementen. Commerciële belangen spelen geen rol.

De vereniging biedt een breed pakket aan opleidingen: reanimatie en AED-gebruik, kinderreanimatie (PBLS) en evenementenhulpverlening. Vooral die laatste cursus wordt steeds belangrijker. ‘Bij festivals of sporttoernooien komt van alles voorbij: sportblessures, bewustzijnsverlies, maar ook situaties rondom alcohol of drugs’, legt Ingeborg uit. ‘Daarmee zijn wij een waardevolle aanvulling op de professionele zorg.’ Naast het opleiden zijn de leden actief aanwezig bij evenementen als de Marathon van SPARK, het Spijkenisse Festival en de Veiligheidsdag. Ook bij het Maarten Memorial, een groot benefiet voor kankeronderzoek, is de vereniging al 18 jaar betrokken.

Wat de vereniging onderscheidt, is de manier van lesgeven. Niet alleen wordt de verplichte lesstof behandeld, ook actuele thema’s komen aan bod: van EHBO in een vliegtuig tot de Aziatische hoornaar. ‘Juist die extra onderwerpen maken het levendig’, zegt Ingeborg. ‘Cursisten geven terug dat dit hen motiveert om te blijven komen.’ Ook komt de methodiek van professionals tijdens de cursus aan bod.

Fred vult aan: ‘EHBO is ook creatief. Je hebt niet altijd een ideale verbandtrommel bij de hand. Daarom leren we cursisten improviseren én werken volgens een vast stappenplan. Zo weet je ook in paniekmomenten wat je moet doen.’ Een unieke troef is dat de vereniging het Oranjekruis EHBO-diploma in slechts vier zaterdagen aanbiedt. Dit maakt het voor veel mensen goed te combineren met werk en gezin.

Voor zowel cursisten als instructeurs speelt ervaring een grote rol. Fred: ‘Mensen komen niet voor niets een cursus volgen. Vaak hebben ze eerder meegemaakt dat ze machteloos toekeken. Wij willen zorgen dat cursisten na afloop denken: het is misschien moeilijk, maar ik kan het én ik weet wat ik moet doen.’

Dat betekent ook aandacht voor de emotionele kant. ‘Als iemand bijvoorbeeld een reanimatie meemaakt waarbij het slachtoffer overlijdt, bieden we ruimte voor 1-op-1 gesprekken’, legt Fred uit. ‘Omdat wij zelf ook zulke situaties meemaken, begrijpen we wat dat met je doet.’

De vereniging ziet EHBO-kennis als onmisbaar. ‘De druk op de zorg is groot’, zegt Fred. ‘Alles wat wij als EHBO’ers kunnen oplossen, scheelt de huisarts of ambulancezorg. Denk aan kleine verwondingen, maar ook het starten van een reanimatie nog vóór professionals ter plaatse zijn.’ Ingeborg benadrukt dat herhalingslessen cruciaal zijn: ‘Hoe vaker je oefent, hoe zekerder je wordt. Dat maakt het verschil tussen toekijken of handelen.’

De komende jaren wil de vereniging nog meer inwoners bereiken, ook binnen de multiculturele gemeenschap van Nissewaard. ‘EHBO is voor iedereen’, zegt Ingeborg. ‘Ouders, sporters, opa’s en oma’s: iedereen kan iets doen. Wij zeggen altijd: er is geen tweede hulp, alleen eerste hulp. En dat kan jij zijn.’