Wat ooit begon als een grap, groeide uit tot een regionaal begrip. Tijdens de nazit van de Heenvlietse paardenmarkt in 2008 zongen een paar bestuursleden uit volle borst een liedje mee. Het klonk, naar zeggen van een aantal omstanders, ‘verrassend goed’ - al bleek dat de alcohol een handje had geholpen. Toch was het zaadje geplant. Een week later stond dezelfde groep weer bij elkaar, nuchter dit keer, en besloot om serieus te gaan oefenen. De naam? Die was snel gevonden. Toen iemand later opmerkte dat het ‘drie keer niks’ klonk, was de toon gezet. En zo werd Shantykoor 3x Niks geboren.
Van biertent tot verzorgingshuis
Mede-oprichter André Vingerling herinnert zich die beginperiode nog goed. ‘We begonnen met een man of tien uit Heenvliet. Inmiddels komen leden ook uit Spijkenisse, Hellevoetsluis en Brielle. Het is echt een regionaal koor geworden.’ Elke woensdagavond is het vaste prik: rond acht uur fluit Marian de boel bij elkaar en start de repetitie. ‘Soms oefenen we voor een optreden, soms gewoon om het repertoire scherp te houden. En altijd met veel plezier’, vertelt André.
Het koor treedt zo’n tien tot vijftien keer per jaar op bij festivals, bedrijfsfeesten, scholen en vooral in verzorgingshuizen. Daar zit volgens voorzitter Jan Karreman de echte magie: ‘Je ziet mensen opbloeien. Eerst bewegen ze zachtjes mee, dan klappen ze, en uiteindelijk zingen ze uit volle borst mee. Dat is zó mooi om te zien. Dan weet je waar je het voor doet.’